Kodeks Pracy zawiera przepisy ograniczające możliwość podjęcia pracy przez kobiety w wybranych sytuacjach. Przede wszystkim (na podstawie zapisów art. 176 KP) nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Ich zestawienie zawarte zostało w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10.09.1996 w sprawie wykazu prac wzbronionych kobietom.

Zgodnie z Rozporządzeniem, kobiety nie mogą pracować na stanowiskach wymagających znacznego wysiłku fizycznego oraz transportu ciężkich towarów (szczegółowe zapisy zawarto w załączniku do tego Rozporządzenia, w pkt. I), w mikroklimacie gorącym, zimnym oraz zmiennym (pkt. II). Kobiet nie wolno również zatrudniać przy pracach odbywających się w hałasie i przy drganiach (powyżej wymienionych w pkt. III wartości) oraz w narażeniu na szkodliwe czynniki chemiczne, biologiczne i różnego rodzaju promieniowanie a także zmienne ciśnienie. Zakazano zatrudniania kobiet również pod ziemią i na wysokościach oraz na stanowiskach, które mogą powodować ciężkie urazy psychiczne lub fizyczne. Szczególnej ochronie podlegają pracownice w ciąży i w okresie karmienia.

Zakazy te obowiązują bezwzględnie. Oznacza to, że nawet odbycie przez kobietę wymaganych kursów BHP oraz stały nadzór BHP nad wykonywaniem przez nią pracy nie umożliwiają jej podjęcia obowiązków na wybranym stanowisku. Uwagę na te zapisy zwróciła niedawno Unia Europejska, kwestionując ich bezwzględny charakter jako naruszenie równouprawnienia kobiet na rynku pracy. Komisja Europejska wskazuje, że mimo, iż przepisy te znalazły się w dziale VIII (zatytułowanym „Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem”), dotyczą one wszystkich kobiet, a nie tylko młodych matek i spodziewających się potomstwa. W związku z tym, w najbliższym czasie Kodeks Pracy i odpowiednie rozporządzenia wydane na podstawie jego przepisów, a dotyczące tej tematyki, mogą ulec zmianie.